iluminacja*
lubię światło bo wydobywa
z nieistnienia kształty i kolory
nagle widzisz że jest coś
raczej niż że nie ma nic
ciemna uliczka staje się wyraźna
gdy promienie pozłacają zaułki
niczym bizantyjski mistrz
po ludzkości**
nie będzie wojen ani pokoju
lwa jagnięcia czy tygrysa
zniknie wschód i zachód
nastanie ciemność
i chłód
piekło wszechświata
na księżycu
odcisk stopy
nie wiadomo komu po co
pamiątka
której nie zdmuchnął
żaden wiatr
wieczna stopklatka***
gdy wygaśnie wielki piec
nie znajdziesz w nim
rękopisów bułhakowa
i kości młodego marksa
nie będą podpalały świata
nastanie altissimum silentium
wieczna stop-klatka
jakby reżyser zawahał się
co dalej
Katarzyna KUROCZKA
* Wiersz ukazał się w „Migotaniach” (2017, nr 2-3) oraz w moich e-tomikach poezji bim bam! (2018) i smuga (2021).
** Wiersz ukazał się w moim e-tomiku poezji smuga (2021).
*** Wiersz ukazał się w moim e-tomiku poezji bim bam! (2018) oraz smuga (2021).
Katarzyna Kuroczka (dawniej Bereta; 1977) − doktor nauk humanistycznych, literaturoznawca, eseistka, publicystka, krytyk literacki, poetka, prozaik, nauczyciel dyplomowany. Stypendystka Ministra Kultury w dziedzinie literatury (2014, 2018). Współpracowała z szeregiem instytucji kulturalnych na Górnym Śląsku, m.in. była kierownikiem działu krytyki literackiej miesięcznika „Śląsk”. Autorka licznych tekstów naukowych, popularnonaukowych, publicystycznych, eseistycznych i literackich oraz wywiadów z ważnymi postaciami kultury i nauki. Jej wiersze były tłumaczone na język rumuński i czeski. Najnowszy e-tomik poezji smuga (2021) dostępny jest na stronie Kuźni Literackiej. Fragmenty dramatu Ja, Gustaw były emitowane na antenie Radia Katowice. Na antenie tej rozgłośni wystąpiła także w kilkunastu programach poświęconych jej twórczości literackiej, badaniom naukowym i projektom edukacyjnym. Słuchowisko radiowe Witraże zostało wystawione w formie teatru impresyjnego przez zespół offowy Teatr Franciszka w Katowicach. Prowadzi blog: www.kuroczka.blogspot.com.
Recogito, rok XXVI, grudzień 2025