Dla T.T.
nie dane mi były tętniące duchem i sztuką miejsca
na dłużej niż kilka dni, częściej niż raz na kilka lat
i niemal zawsze przez przypadek.
nigdzie nie znalazłam domu dla siebie
i nikt nie przygarnął mnie takiej, jaka jestem.
dlatego zazdroszczę, że ma pani tyle domów i przystani.
ja coraz bardziej zwijam się w sobie jak ślimak
i wychodzę tylko, gdy pada deszcz, czyli bardzo rzadko.
zmierzam do jakiejś granicy życia,
tocząc się do niej bezwładnie i byle jak.
jedyne, co sprawia mi radość, to własny ogródek,
a w nim córka biegająca za bańkami.
takie pomieszanie zmierzchu ze świtem,
bezsilności z niespożytą energią, cicer cum caule.
Mysłowice, 29 czerwca 2025 r., 1222. dzień wojny (632. dzień pogromu, 17. dzień obłędu, choć chwilowo zawieszonego)
Katarzyna KUROCZKA
Katarzyna Kuroczka (dawniej Bereta; 1977) − doktor nauk humanistycznych, literaturoznawca, eseistka, publicystka, krytyk literacki, poetka, prozaik, nauczyciel dyplomowany. Stypendystka Ministra Kultury w dziedzinie literatury (2014, 2018). Współpracowała z szeregiem instytucji kulturalnych na Górnym Śląsku, m.in. była kierownikiem działu krytyki literackiej miesięcznika „Śląsk”. Autorka licznych tekstów naukowych, popularnonaukowych, publicystycznych, eseistycznych i literackich oraz wywiadów z ważnymi postaciami kultury i nauki. Jej wiersze były tłumaczone na język rumuński i czeski. Najnowszy e-tomik poezji smuga (2021) dostępny jest na stronie Kuźni Literackiej. Fragmenty dramatu Ja, Gustaw były emitowane na antenie Radia Katowice. Na antenie tej rozgłośni wystąpiła także w kilkunastu programach poświęconych jej twórczości literackiej, badaniom naukowym i projektom edukacyjnym. Słuchowisko radiowe Witraże zostało wystawione w formie teatru impresyjnego przez zespół offowy Teatr Franciszka w Katowicach. Prowadzi blog: www.kuroczka.blogspot.com.
Recogito, rok XXVI, czerwiec 2025