Wiersze (I)

W listopadzie (Stawisko, 2020) © Muzeum im. Anny i Jarosława Iwaszkiewiczów w Stawisku


STROFY LISTOPADOWE

Wiatr poprzewracał plansze
zdjęć z Krzemieńca na werandzie.
I nocą padło stare rajskie drzewo,
które jeszcze pani Anna sadziła
wiosną, na jasnym życia brzegu.

Mgły zaduszkowe w parku idą,
czasem padają długie deszcze. 
Nagłe wichury z pieśnią głuchą
miotają zwilgłe liście w przestrzeń.

Serce jest tylko kruchą lampką,
oświetla grobowcową ciemność,
gdzie myśl znów mówi „otwórz”…
w chwile najzwyczajniejsze
także te zwiezione z Kresów.

Ale nie wrócisz nigdy tam zupełnie
w to samo mgnienie nie wejdziesz.
Fotografia tak niewiele – zatrzyma –
Kołują wciąż tylko okruchy wrażeń 
w czasu zawrotnym pędzie.

                        Stawisko, 14 XI 2015

 

KSIĘŻYC NAD LUBACZOWEM

Nie będzie już takich zapachów
jak te z dzieciństwa na Mickiewicza
płynące z ogródków w odwieczerz.
Ani srebra lśniącego tak przeczysto
na dachach starych domów z drewna
jak kiedy wolno po nich błądził
odwieczny lirnik świata – księżyc.

Ani ruchomych cieni na ścianach
jadących za oknem na targ rano
jeden za drugim chłopskich wozów
z pogłosem parskań i turkotów,
ta ło, ta dzie – gadek miejscowych.

Nie będzie już tak żaden inny zegar
nade mną wciąż bałakał jak tamten
u dziadziów ze Lwowa, szafkowy.

Ani przestrzeni tej delikatnej dobroci
babci Anieli jak gdyby zawsze czuwał
przy mnie anioł i świat pierwotny,
a przedziwny pragnął mi odsłonić.

Lecz tamten księżyc wciąż wędruje
we mnie – jawi się  –  wschodzi.

Mariusz OLBROMSKI                 

Wiersze pochodzą z tomu Na szlaku dialogu, wyd. Stowarzyszenie Pisarzy Polskich, Instytut Literatury, Warszawa, 2020

Mariusz Olbromski. Urodził się w 1955 roku w Lubaczowie. Jest absolwentem KUL. W latach 80. XX wieku związany był z opozycją polityczną. W ramach Klubu Inteligencji Katolickiej w Lubaczowie, którego był prezesem, organizował Tygodnie Kultury Chrześcijańskiej, cykle wykładów i spotkań artystycznych, występy Teatru Polskiego ze Lwowa i zespołów polskich z Kresów. Przyczynił się do organizacji Muzeum Juliusza Słowackiego w Krzemieńcu i Muzeum Józefa Conrada-Korzeniowskiego w Berdyczowie. Od wielu lat jest animatorem wielu różnorakich działań kulturalnych, a szczególnie na dawnych Kresach RP. Między innymi spotkań pisarzy, naukowców, muzealników polskich i ukraińskich na terenie Ukrainy i Polski. Spotkania te noszą nazwę Dialog Dwóch Kultur, a celem ich jest budowanie wzajemnego poznania i zrozumienia przez elity kulturalne obu narodów. Wielokrotny laureat konkursów literackich, między innymi Ogólnopolskiego Konkursu „U progu Kresów”. Od 2015 roku jest dyrektorem Muzeum Anny i Jarosława Iwaszkiewiczów w Stawisku w Podkowie Leśnej. Opublikował między innymi: Niepojęte, niewysłowione (1994), Róża i kamień. Podróże na Kresy (2012), Grupa Poetycka „Wołyń”; publikacja towarzysząca wystawie Mariusza Olbromskiego i Lecha Wojciecha Szajdaka (2018), Powroty do Krzemieńca (2019), Na szlaku dialogu (2020). 

Recogito, rok XXII, styczeń 2021