Dwunastu apostołów z Odessy

Popołudnie (2023) © Mona Tomassi

Mowo powszednia, jakich jeszcze słów potrzeba,
by wołać: przestańcie zabijać! Jak opisać żałobę
i rozpacz w Odessie, skoro nie ma już spokojnego
domu, nie wystarczają modlitwy codzienne
ani w dzień świąteczny, wszystko mało, by świat
do łagodności powrócił. Dwunastu apostołów –
starcy, kobiety i dzieci, matka z niemowlęciem
na łonie oczekująca męża z frontu – wczoraj
ofiarą stali się żądzy i bezkarności, zaniechania
i pychy, a teraz jako niebiańska tarcza – ostoją,
głosząc pokój – naprzeciw złu i przemocy.

Cóż powiecie na to mężowie stanów wszelakich
trwający w niekończącym się dialogu zachodu
ze wschodem: o współpracy, ładzie, praworządności,
granicach? Ogłoście nareszcie Nieustający Dzień
Wojny Na Świecie, Dzień Głodu i nadal debatujcie
przy suto zastawionych stołach, bezpiecznie,
w radach międzynarodowych, w bunkrach
pozłacanych – salach nowych pałaców.

Mowo nieufna, a miłości pełna, czymże ukoisz
ból utraty – jedynie wzniosłym milczeniem
w proteście, gdyż słowa nienawiści nigdy
nie przejdą przez czułe gardło wiersza.

Wino w kielichu w krew się wciąż przemienia –
to Zmartwychwstały niesie posłanie nadziei.

Niedziela Wielkiego Postu, 3 marca 2024 r.

Teresa TOMSIA

Teresa Tomsia (1951), poetka, eseistka, animatorka kultury, autorka prozy dokumentalizowanej Dom utracony, dom ocalony (2009), tomików wierszy, m.in. Gdyby to było proste (2015), szkiców literackich Niedosyt poznawania (2018). W kwartalniku Uniwersytetu Rzeszowskiego „Fraza” od kilku lat prowadzi cykl W pamięci, w odbiciu. Ostatnio wydała zbiór liryków paryskich W znikającym ogrodzie (Flos Carmeli, 2023). Pochodzi z rodziny o ziemiańskich tradycjach kresowych, w swoich tekstach podkreśla rolę dialogu i otwartości na „innego”. Jej wiersze weszły do wielu antologii, tłumaczone były na język niemiecki, francuski, rosyjski i ukraiński. Jest autorką projektu almanachu polsko-ukraińskiego Czas pojąć ten świat – czas ukoić ból zrealizowanego przy współpracy z portalem „Recogito” w tłumaczeniu Oleny Stepaniuk (w przygotowaniu do druku). Od 1993 roku należy do Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Mieszka w Poznaniu.

Recogito, rok XXV, marzec 2024