jak już tak będzie że dalej nic i wyżej nic i głębiej nic

Bez tytułu (okolice Kijowa, 2022) © Waldemar Pawlik

a jak to wszystko wy-strzeli tak mocno jak mina pod stopami
tak głośno jak walący się wieżowiec w który trafił zabłąkany lot
tak niespodziewanie jak gąsior w winem w letnią noc u sąsiada
tak że masz czarne myśli widząc czerwone krople na żyrandolu
a jak już wszyscy za-padniemy na nikomu nieznaną jeszcze chorobę
tak cicho jak trzepot skrzydeł motyla w dżungli na drugiej półkuli
tak niespodziewanie jak nawrót raka po wyjściu z porodówki
tak że masz poduszkę mokrą od łez i krwi zamiast mleka
jak już tak będzie że dalej nic i wyżej nic i głębiej nic
to wyjdziemy wszyscy z domów na ulice place i beton wszelki
to wyjdziemy na skoszone łąki spalone pola i karczowiska
i zawołamy w stalowy błękit nieba każdy w swoim języku
i wykrzyczymy ból i zdumienie – kaj my to som?

Mysłowice, 24.02.2024, 2. rocznica wybuchu wojny (141. dzień pogromu)

Katarzyna KUROCZKA

Katarzyna Kuroczka (1977) – ur. w Chorzowie. Poetka, eseistka, literaturoznawca, doktor nauk humanistycznych. Stypendystka Ministra Kultury w dziedzinie literatury (2014, 2018). Współpracowała z instytucjami kultury na Górnym Śląsku, m.in. była kierownikiem działu krytyki literackiej miesięcznika społeczno-kulturalnego „Śląsk”. Autorka licznych tekstów naukowych, publicystycznych, eseistycznych i literackich oraz wywiadów z ważnymi postaciami kultury i nauki, m.in. z Wiesławem Myśliwskim, Henrykiem Wańkiem, Krzysztofem Czyżewskim i Weroniką Murek. Jej wiersze były tłumaczone na język rumuński i czeski. Najnowszy e-tomik poezji smuga (2021) dostępny jest na stronie Kuźni Literackiej. Fragmenty dramatu Ja, Gustaw (2014) były emitowane na antenie Radia Katowice. Mieszka w Mysłowicach.

Recogito, rok XXV, luty 2024