Majówka
Od czego zacząć? nie wiem, wszystko zaczyna się tu i teraz,
trawa podnosi się przygnieciona, kwiaty śnią na jawie,
drzewa pną się pod ich ciężarem do nieba zwycięskiego, ogrzewają
w boskich dłoniach, dzwonią po nocach pieśnią skowronka królującą
poza słońcem. A więc jest kilka królestw? każdy ma swoje, dla siebie
codzienne i odświętne, w każdej sekundzie inne?
Napatrzeć się nie można, nawąchać bzów, jaśminów, ich czas za chwilę
minie, białe łąki płatków zaśnieżą powietrze, pofruną podniebnie.
Zatrzymam się w tej nieziemskiej krainie, nie drgnę, milczące piękno
zza drzew wypłynie zieloną jaśniejąca smugą, jej poświata senna,
niespieszna daje odczucie spokojnego przemijania, domowy kot
– świadczy o tym jego mina – też odczuwa doniosłość chwili.
Gdzie jesteś matko
Gdzie jesteś matko, czy czuwasz nade mną,
dyktujesz kolejny wiersz? Twoje ulatywały
jak kamienne latawce w nieistniejący czas.
Ty, ja i moja córka, kto dochowa nam wierności,
czy będzie dalej snuła się poetek wstążka?
Pokolenia obalają zmurszałe twierdze,
wiersze pełzają zdeptane, aby rozkwitnąć
w ciemności, otworzyć bramę bez strachu.
Ty – poetka z jasnego wzgórza, ciemnej doliny,
pilnujesz nas, gonisz do pracy.
Każesz patrzeć do środka, rozglądać się na zewnątrz,
nie opuszczać głowy, być przygotowanym na klęski.
Czy jesteś w nas, krucha, połamana, zwycięska?
Kto w kołysance codziennej układa myśli za mnie,
udaje powietrze zalesione, bagno cuchnące strachem,
kwili w każdym nowonarodzonym pulsującym świetle.
Matka przychodzi i odchodzi, coraz bliżej, częściej,
rozpoznaję jej obecność, dotyka moich włosów.
Mówi spokojnie, patrzy oczami kota zwiniętego w kłębek,
bijącej w szybę gałązki, pestką wygrzanej słońcem śliwki.
Kto błogosławi każde moje przyjście i odejście, dobre wieści
niesie w kieszeniach płaszcza. Wita i żegna na schodach,
gotuje ze mną, dosypuje przyprawy, próbuje po swojemu,
aż to, czym się nakarmimy będzie doskonałe.
Ubiera w niepogodę, podaje rękę, podnosi z kolan,
wyciera ze mną kurze, stawia na stole wazon z letnimi kwiatami,
wędrujemy jesienią z wiejskiej szkoły wzdłuż torów kolejowych,
zdarza się wiele rzeczy po drodze, czuję jak drży jej ręka w mojej.
Przyszłam, żeby opowiedzieć tobie
Przyszłam, żeby opowiedzieć tobie,
jak gasły mi źrenice, kiedy umarłaś.
Dostałam kolor twoich oczu, więc patrzyłam
przez nie do bólu wprzęgnięta w życiowe dramaty.
Zapomniałam, że pewnego razu przyjdziesz wpół drogi
i zabierzesz mnie ze świata pełnego bólu.
Pobiegniemy, dwie dziewczyny trzymające się za ręce,
dwie siostry, córki, matki, dwie babcie.
Spełniły się przepowiednie o narodzinach zielonookich
gołębic, które więcej dają, niż biorą, czujne na każdy znak.
Owczym serem z soczystych pagórków ojców nakarmimy
głodnych, uśpimy utrudzonych na jaśminowych poduszkach,
zapomnimy o starym garbie wypełnionym lękami, nerwicą
po stracie dziecka i pijaństwie ojca,
o papierosach chowanych w przemyślnych kryjówkach.
Taka matka przyświecała mi drogę, krucha jak stary pergamin,
mocna jak perz kryjacy się w trawie, matka – poetka – Stasia Kot.
Renata T. KOREK
Renata T. Korek (1962), ur. w Trzebiatowie. Poetka, pedagożka, działaczka społeczna, malarka, fotografka, menedżerka kultury, badaczka historii i tradycji regionalnej, autorka artykułów i opracowań naukowych, książek dla dzieci i tomów poetyckich. W 2012 r. ukazała się jej debiutancka książka poetycka Jechałam aleją światła. Kolejną, Kobieta, która chce być mną wydała w 2016 r. Na rynku wydawniczym pojawiły się dla dzieci Wierszowanki do poduszki (2019), Bajka o Zielonym Kocie (2021) oraz Zaczarowane Podwórko (2023). Podsumowanie swoich badań pomorzoznawczych zawarła w publikacji Prace pomorskie, cz. I etnograficzna (2021). Od początku 2022 roku publikuje swoje wiersze i zdjęcia w periodyku „Recogito” (recogito.eu). Jej wiersze o wojnie w Ukrainie (wybór) zostały wydane w ukraińskiego almanachu ART TRANSLATONICA VIII, 2023. Bohaterka i uczestniczka wielu reportaży oraz audycji radiowych i telewizyjnych. Prowadzi Trzebiatowski Ośrodek Kultury. Twórczyni wielu znanych projektów kulturalnych. Członkini Stowarzyszenia Pisarzy Polskich i międzynarodowej organizacji IBBY, nagrodzona m.in.: Dyplomem Europejskim (Poczdam 2008), Zasłużony Kulturze Gloria Artis (2020), nagrodą Marszałka Województwa Zachodniopomorskiego PRO ARTIS za wybitne osiągnięcia w dziedzinie kultury (2023). (profil: Encyklopedia Pomorza Zachodniego Pomeranica). Mieszka w Trzebiatowie.
Recogito, rok XXV, maj 2024
