Na wspólnej drodze wspólna służba

Jedno z posiedzeń soborowych (Watykan, 1963) © Archiwum prywatne / Stanisław Stawicki

Zaskakujący zbieg okoliczności. Podczas gdy, prace pierwszej sesji rzymskiego etapu Synodu o przyszłości Kościoła dobiegają końca w sobotę 28 października, tego samego dnia, rodzina pallotyńska świętować będzie 20. rocznicę jej definitywnego zatwierdzenia przez Stolicę Apostolską. W rzeczy samej, 28 października 2003 roku Papieska Rada ds. Świeckich erygowała Zjednoczenia Apostolstwa Katolickiego jako Międzynarodowe Stowarzyszenie Wiernych na prawie papieskim, „dając tym samym wyraz, że marzenia św. Wincentego Pallottiego nie tylko miały sens, ale stały się ponadczasowe” – zauważa pan Michał Grzeca, przewodniczący Krajowej Rady ZAK w Polsce, przypominając o tym wydarzeniu w okolicznościowym liście.

Ale o jakie marzenia chodzi? Ks. Wincenty Pallotti wyraził je oficjalnie po raz pierwszy w liście skierowanym do kard. Karola Odescalchiego, wikariusza generalnego papieża Grzegorza XVI. Oto jego fragment: „Eminencjo, Najdostojniejszy Książę, kilku Rzymian – kapłanów oraz pobożnych katolików świeckich, postanowiło połączyć się węzłem współzawodniczącej miłości chrześcijańskiej, aby dążyć do pomnażania środków duchowych i materialnych zmierzających do ożywiania świętej wiary i rozpalania miłości w Kościele i w świecie. W związku z powyższym, proszą Waszą Najdostojniejszą Eminencję o pasterskie Błogosławieństwo dla tego Dzieła”. U dołu podpisy sześciu mężczyzn: trzech kapłanów i trzech świeckich.

A oto odpowiedź kardynała z 4 kwietnia 1835 roku: „Do wymienionych w Piśmie petentów. Biorąc pod uwagę tak zbawienny cel, udzielam petentom wszelkich błogosławieństw”. Carlo Card. Odescalchi.

Zachęceni błogosławieństwem kardynała, członkowie nowego Zjednoczenia rozpoczęli bardzo intensywną działalność. Z pomocą najbliższych współpracowników, między innymi ojca Joachima Ventury, Generała Teatynów, Pallotti skierował uroczyste wezwanie „do każdego, kogo ożywia gorliwość o chwałę Boga oraz o zbawienie duszy bliźniego”.

Ksiądz Wincenty zwraca się w nim do wszystkich gorliwych katolików, zapraszając ich do współpracy w przedsięwzięciach nowego Zjednoczenia. Chodziło nade wszystko o zespolenie wysiłków i skierowanie ich do wspólnego celu jakim było ożywianie wiary i rozpalanie miłości w Kościele i w świecie. Poniżej jedno ze zdań z tegoż „Wezwania”, które brzmi jak Carta Magna synodalności w kolorach pallotyńskich: „Rozum i doświadczenie wskazują, iż zazwyczaj dobro jakie czynimy w pojedynkę, jest ograniczone, niepewne i krótkotrwałe, i że nawet najszlachetniejsze wysiłki jednostek nie mogą przynieść wielkiego owocu w dziedzinie moralnej i religijnej, o ile nie są zespolone i skierowane do wspólnego celu”.

IV Kongres Zjednoczenia Apostolstwa Katolickiego (Łomża, 2023) © Archiwum prywatne / Stanisław Stawicki

Podobny apel w formie „Listu do Ludu Bożego” wystosowali pod datą 25 października, a więc wczoraj, uczestnicy rzymskiego Synodu o synodalności. Czytamy w nim między innymi: „Świat, w którym żyjemy, a jesteśmy powołani, by go kochać i mu służyć, również przy jego sprzecznościach, wymaga od Kościoła wzmożenia współdziałania we wszystkich zakresach jego misji”.

Czyżby marzenia Pallottiego zaczęły się spełniać? Tak czy inaczej, warto dziś zapytać, w którym miejscu jesteśmy w realizacji zarysowanej przez Pallottiego 188 lat temu drogi współdziałania, czyli drogi synodalnej? Wszak ZAK, to przede wszystkim „na wspólnej drodze wspólna służba”. 

Stanisław STAWICKI

Ks. Stanisław Stawicki. Pallotyn. Urodził się w 1956 roku w Kowalu. Przez wiele lat pracował na misjach w Rwandzie, Kamerunie, Kongo i Wybrzeżu Kości Słoniowej. Sześć lat spędził w Rzymie. Równie sześć w Paryżu, gdzie w 2003 roku na Wydziale Teologicznym jezuickiego Centre Sèvres obronił pracę doktorską Współdziałanie. Pasja życia. Życie i sposób życia Wincentego Pallottiego (1795-1850). W sierpniu 2021 powrócił do Paryża, gdzie rozpoczął pracę w parafii Świętych Jakuba i Krzysztofa w XIX dzielnicy zwanej „La Villette”. Jest autorem trzech pozycji książkowych w języku polskim: Sześć dni. Rekolekcje z Don Vincenzo (Apostolicum, Ząbki 2011), Okruchy pallotyńskie na dzień dobry i dobranoc (Apostolicum, Ząbki 2017) oraz Okruchy pallotyńskie znad Tybru (Apostolicum, Ząbki 2021).

Recogito, rok XXIV, październik 2023