Rozgoryczenie we Francji

W sali posiedzeń Assemblée Nationale (Paryż, 2014) © Cyril Buffet

We wtorek 28 kwietnia premier Francji, Edouard Philippe, przedstawił plan wychodzenia z kwarantanny. Ogłosił między innymi, że zakaz publicznych liturgii będzie obowiązywał co najmniej do 2 czerwca.

Po tych „ogłoszeniach parafialnych” odczytanych z trybuny Zgromadzenia Narodowego (francuskie Assemblée Nationale), we Francji narasta rozgoryczenie, tym bardziej, że biskupi – na wniosek samego premiera – od dawna przygotowywali się na funkcjonowanie w czasach epidemii. Przedstawili nawet konkretną taktykę, w jaki sposób mogą odbywać się liturgie, aby ograniczyć ryzyko zarażenia. 

Poza tym, w piątek 24 kwietnia, 130 księży opublikowało w dzienniku „Le Figaro” list otwarty, w którym wzywają Prezydenta Republiki, aby zezwolił na wznowienie mszy publicznych od 11 maja, przy jednoczesnym przestrzeganiu standardów zdrowotnych. Niestety, przywrócony zostanie handel, otwierane będą bary, hotele i szkoły, ale wspólna modlitwa w kościołach będzie dalej zakazana.

Arcybiskup Paryża Michel Aupetit skomentował tę arbitralną decyzję w ostrych słowach. „Traktują nas jak smarkaczy, którzy sami nic nie potrafią zrobić” – powiedział. Przypomniał, że Kościół odgrywa kluczową rolę w łagodzeniu skutków epidemii. Od początku kwarantanny 27 paryskich parafii (jedna z nich, Świętych Jakuba i Krzysztofa, prowadzona jest przez pallotynów) codziennie rozdaje posiłki potrzebującym i pokazuje, że potrafią zachować wszelkie normy sanitarne. Zdaniem arcybiskupa Aupetit decyzja rządu świadczy o tym, że „rządzący nie potrafią zrozumieć potrzeb ludzi wierzących. Traktują Eucharystię jako swoistą rozrywkę na równi z kinem. Nasze władze to dobrzy administratorzy, ale brak im czegoś bardzo ważnego, nie znają się na ludziach, ich wiedza o człowieku jest zerowa” – powiedział arcybiskup francuskiej stolicy.

Stanisław STAWICKI

Rzym, 1 maja 2020 roku

Ks. Stanisław Stawicki. Pallotyn. Urodził się w 1956 roku w Kowalu. Wyższe Seminarium Duchowne w Ołtarzewie ukończył w 1982 i w tym samym roku przyjął święcenia kapłańskie. Studiował w Rzymie (1986-1988). Przez wiele lat pracował na misjach w Rwandzie i Kamerunie (1983-1999), gdzie pełnił stanowisko mistrza nowicjatu (1990-1999). W roku 2003 na Wydziale Teologicznym jezuickiego Centre Sèvres w Paryżu obronił swoją pracę doktorską Współdziałanie. Pasja życia. Życie i działalność Wincentego Pallottiego (1795-1850), założyciela Zjednoczenia Apostolstwa Katolickiego. Przez trzy lata (do października 2011 roku) prowadził Międzynarodowe Centrum Formacji Pallotyńskiej „Cenacolo” przy Via Ferrari w Rzymie. W kwietniu 2012 roku został dyrektorem Pallotyńskiego Centrum Formacyjnego „Genezaret” w Gomie (Demokratyczna Republika Konga). W latach 2014-2017 był sekretarzem Zarządu Prowincji Chrystusa Króla w Warszawie. Od 2017 roku jest kustoszem kościoła Santissimo Salvatore in Onda w Rzymie.

Recogito, rok XXI, maj 2020