Arturowi Majce
Warstwami kładł na płótnie farbę
niczym kojący balsam z bandażem
na zranione ciało. Niebieskie. Drżało
o brzasku, zanim się w świetle ukazało,
z labiryntu kresek odwijało się białą
smugą cienia, ledwo widoczne
zza zasłony – jaśniało.
I wtedy ujrzał w pełni,
że się dokonało.
Nazajutrz do pracowni
udał się z przyjacielem.
I ten oniemiał, gdy żywe
powstawało – z Jego
tchnienia.
Teresa TOMSIA
Teresa Tomsia – poetka, eseistka, autorka prozy dokumentalizowanej i szkiców literackich Niedosyt poznawania (2018). Ostatnio ukazał się wybór jej wierszy W cieniu przelotnego trwania (WBPiCAK, 2021). Mieszka w Poznaniu.
Recogito, rok XXII, kwiecień 2022