Bardziej do wewnątrz niż na zewnątrz !

Antoniazzo Romano (1430–1508), Narodziny Pana (1480) © Metropolitan Museum of Art, Nowy Jork

Na Boże Narodzenie życzymy sobie między innymi pokoju. Ale o jaki pokój chodzi? Ukojenie swoich namiętności?

Stłumienie nawracających często napięć i konfliktów?

Św. Augustyn wydaje się sceptyczny w tej kwestii: „Jesteśmy tu na ziemi rozdarci między pożądliwością, która ciągnie nas w dół i Bogiem, który pociąga nas do góry. Dusza i ciało w pełni pojednane (w pełnej harmonii) będą dopiero w niebie” – zauważa święty doktor Kościoła. Dlatego Augustyn radzi, by zawsze zaczynać od wprowadzania ładu w swoim sercu. Stąd potrzeba, by wyciszyć w nas samych zgiełk oraz toczące się w umysłach naszych procesy w sprawie ludzi i faktów, z których niezmiennie wychodzimy zwycięsko!!!

I jeszcze jedno. Klasyk literatury rosyjskiej, Lew Nikołajewicz Tołstoj, czyni bardzo ciekawe spostrzeżenie na temat kobiety ciężarnej. Może ono pomóc nam przeżyć głębiej kolejne Boże Narodzenie. „Spojrzenie kobiety oczekującej narodzin dziecka – pisze, ma w sobie szczególną słodycz i jest skierowane bardziej do wewnątrz niż na zewnątrz, ponieważ to właśnie wnętrze jest dla niej najpiękniejszą rzeczywistością na świecie”.

Takim było niewątpliwie spojrzenie Maryi, Józefa, pasterzy z Betlejem czy Mędrców przybyłych ze Wschodu, by oddać pokłon Nowonarodzonemu. I my możemy ich naśladować wygospodarowując kilka chwil prawdziwego skupienia, aby Jezus mógł narodzić się w naszym wnętrzu.

Życzę więc każdemu (każdej) z was głębokiego pokoju, spojrzenia skierowanego do wewnątrz, entuzjazmu pasterzy, którzy „wyruszyli do Betlejem z pośpiechem” (Łk 2, 16) oraz wolności Mędrców ze Wschodu, którzy – gdy trzeba – potrafią zmienić zdanie i „inną drogą powrócić do swojej ojczyzny” (Mt 2, 12).

Stanisław STAWICKI

Paryż, 24 grudnia 2021 roku

Ks. Stanisław Stawicki. Pallotyn. Urodził się w 1956 roku w Kowalu. Przez wiele lat pracował na misjach w Rwandzie, Kamerunie, Kongo i Wybrzeżu Kości Słoniowej. Sześć lat spędził w Rzymie. Równie sześć w Paryżu, gdzie w 2003 roku na Wydziale Teologicznym jezuickiego Centre Sèvres obronił pracę doktorską Współdziałanie. Pasja życia. Życie i sposób życia Wincentego Pallottiego (1795-1850). W sierpniu 2021 powrócił do Paryża, gdzie rozpoczął pracę w parafii Świętych Jakuba i Krzysztofa w XIX dzielnicy zwanej „La Villette”. Jest autorem trzech pozycji książkowych w języku polskim: Sześć dni. Rekolekcje z Don Vincenzo (Apostolicum, Ząbki 2011), Okruchy pallotyńskie na dzień dobry i dobranoc (Apostolicum, Ząbki 2017) oraz Okruchy pallotyńskie znad Tybru (Apostolicum, Ząbki 2021).

Recogito, rok XXII, grudzień 2021