Ziemia się kręci, a z nią moja miłość,
coraz ciemniejsza, słabnąca i gorzka.
Wiem, że potrzebuję jej ciepła,
jej boleści, jej niezrozumienia.
Ale nie ma nikogo, kogo mógłbym objąć,
usta rozniecić swoją gorącością,
która wciąż żywa, choć nieco zmęczona.
I nie wypada, bym drżał w ciele ognia,
oddychał szybko, bez tchu, bez pamięci.
Bym kładł się na ziemi w jasne popołudnie,
mając nadzieję, że spełni się życie.
Aż do zatracenia, aż do sądu nieba.
Jan SOCHOŃ
Ks. Jan Sochoń (ur. 1953) – profesor, filozof kultury, poeta, krytyk literacki i eseista; biograf i wydawca pism bł. ks. Jerzego Popiełuszki. Kieruje Katedrą Filozofii Kultury i Religii w Instytucie Filozofii na Wydziale Filozofii Chrześcijańskiej UKSW, uczy też w Wyższym Metropolitalnym Seminarium Duchownym w Warszawie. Stale współpracuje z redakcjami różnych czasopism i Polskim Radiem. Należy do Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, P.E.N. – Clubu, Polskiego Towarzystwa Tomasza z Akwinu a także innych gremiów naukowych. Jego utwory przetłumaczono na język angielski, francuski, niemiecki, włoski, rosyjski, czeski, serbski, chorwacki, ukraiński; zostały nadto zamieszczone w kilku zagranicznych antologiach. Niekiedy wyróżniany pochwałami literackimi, nominowany do nagrody Nike i nagrody Józefa Mackiewicza. Ostatnio opublikował: Bezcielesny sens. Szkice z filozofii kultury (Lublin 2021) oraz tom wierszy Krzew winny (Bydgoszcz 2020). Mieszka w Warszawie. Strona internetowa: jansochon.pl
Recogito, rok XXII, czerwiec 2021
