Różo polna to dla ciebie hymn i wiatr
na twe płatki pastelowe, zapach snu.
Kategoria: Sacrum profanum
scenki
tak pisać, nie ja i nie ty zaprawdę –
jutro deszcz, trzeba skosić trawę.
Wiersz fenomenologiczny
Zasada wszystkich zasad:
– do świata trzeba iść przez człowieka.
Dom na barce
Szłam brzegiem Sekwany, która chłodziła
choć trochę niemiłosierny sierpniowy upał.
Jestem w Jego rękach
Położył czerwoną różę na grobie i czyta haiku, jakie poeta pozostawił: On Jest / Który kocha // ja jestem / w Jego rękach. Pisali strofy,…
Więcej Jestem w Jego rękach
Powierzone wersom
Wędrowała w myślach do miejsc,
jakie znała z albumów, filmów o sztuce
Lato w Paryżu
Lato w Paryżu, murale i sklepik z lalkami,
w ich oczach błądzi lazurowy smutek