Papież Franciszek w Ostii

Papież Franciszek w pallotyńskiej parafii (Ostia, 2015) © SAC

W niedzielę po południu 3 maja 2015 roku papież Franciszek odwiedził kolejną parafię położoną na peryferiach Rzymu. Tym razem była to parafia Matki Bożej Królowej Pokoju w Ostii-Lido, prowadzona od 1926 roku przez włoskich pallotynów. Kościół położony jest niedaleko wybrzeża, gdzie znajduje się jedna z najbardziej znanych plaż nad Morzem Tyrreńskim: symbol włoskiego dolce vita. To na tej plaży znaleziono zamordowanego 1 listopada 1975 roku jednego z najwybitniejszych i najbardziej kontrowersyjnych twórców włoskiego kina, Piera Paolo Pasoliniego.

Franciszek przybył do parafii około godz. 16.00 i spędził tam prawie cztery godziny. Najpierw, w hali sportowej, miało miejsce spotkanie z osobami chorymi i w podeszłym wieku. To do nich papież powiedział między innymi: „Módlcie się za mnie. Ja też jestem trochę stary i trochę chory”. Następnie przemówił do grupy około 500 „Skautów Europy”. Zachęcał ich do świadectwa i uśmiechu. Ten harcerski ruch – bardzo dynamicznie działający przy parafii w Ostii – nazywany jest skautingiem katolickim. Opiera się na pedagogice Baden-Powella, a stworzony został w Belgii i Francji przez jezuitę, o. Jakuba Sevin. Trzecią grupą, którą spotkał Franciszek byli rodzice z ochrzczonymi w tym roku dziećmi. Parafia zanotowała w tym duszpasterskim roku ponad 200 chrztów, co jest rekordową liczbą jak na podrzymskie realia. Franciszek prosił ich, aby w edukacji chrześcijańskiej nie zatrzymywali się na etapach: chrzest, Pierwsza Komunia, bierzmowanie. W końcu, papież Bergoglio siadł do konfesjonału, gdzie w ciągu pół godziny wyspowiadał cztery osoby: księdza, siostrę zakonną i dwoje młodych świeckich ludzi. Na zakończenie przewodniczył Mszy św., którą koncelebrowali z nim wszyscy pallotyńscy duszpasterze oraz księża z Dekanatu. Homilię – trwającą dokładnie 10 minut – zbudował wokół Chrystusowego zaproszenia z Ewangelii Janowej na V niedzielę wielkanocną: Trwajcie we mnie! „Życie chrześcijańskie polega na trwaniu w Jezusie – mówił. Nie męczcie się trwaniem w Nim”.

Co do samego kościoła w Ostii-Lido, należy on do najstarszych w tej części Rzymu. Jego budowę powierzono najpierw Księżom Augustianom (w 1918 roku), ale gdy problemy ekonomiczne zaczęły ich przerastać, kard. Vannutelli, ówczesny biskup Ostii, zwrócił się o pomoc do pallotynów z włoskiej Prowincji Królowej Apostołów, powierzając im misję dokończenia budowy i utworzenia nowej parafii. Jest to największy kościół zbudowany przez pallotynów we Włoszech, i jeden z największych „w świecie pallotyńskim”. Ma 56 metrów długości i 21 metrów szerokości. Kopuła jest ośmiokątna o średnicy 12 metrowej i 42 metry wysokości. Fasada Bazyliki zwrócona jest w stronę morza wskazując, że Królowa Pokoju chce objąć błogosławieństwem cały świat. Papież Paweł VI nazwał ów kościół „katedrą Ostii”.

Od 1973 roku pallotyński kościół w Ostii jest jednym z tytularnych kościołów kardynalskich. Przypomnę, iż 5 lat temu, dokładnie 21 listopada 2010, papież Benedykt XVI przyznał go afrykańskiemu kardynałowi z Demokratycznej Republiki Konga, arcybiskupowi Kinszasy, Laurentowi Monsengwo Pasinya (na zdjęciu z proboszczem parafii ks. Ludovico Barbangelo SAC). Warto też wiedzieć, iż kard. Monsengwo jest jednym z grupy ośmiu kardynałów-doradców papieża Franciszka, którzy służą mu radą w sprawach reformy Kurii Rzymskiej.

Przypomnę również, iż Franciszek nie jest jedynym papieżem, który odwiedził tę nadmorską parafię. Pierwszym z nich był dobry papież Jan XXIII, który przybył tu na niespełna dwa miesiące przed swoją śmiercią, 27 marca 1963 roku. W tym samym duszpasterskim celu nawiedził parafię „Matki Bożej Królowej Pokoju” Paweł VI. Wizyta jego miała miejsce w uroczystość Bożego Ciała, 13 czerwca 1968 roku. To właśnie wtedy nazwał ów kościół „katedrą Ostii”. W końcu, 20 kwietnia 1980 roku, a więc dokładnie 35 lat temu, wizytę duszpasterską złożył tam Jan Paweł II. Było to pierwsze oficjalne spotkanie papieża polaka z Pallotynami, w dwa lata po jego wyborze na Stolicę Piotrową. Podobnie i tym razem, wizyta pastoralna w Ostii była okazją do pierwszego oficjalnego kontaktu papieża Franciszka z Rodziną Pallotyńską. W spotkaniu z papieżem wziął udział ks. Nicola Gallucci SAC, prowincjał włoskich pallotynów oraz liczne Siostry Kongregacji Apostolstwa Katolickiego, które na terenie parafii prowadzą przedszkole i szkołę. W parafii działa również prężna grupa świeckich członków Zjednoczenia Apostolstwa Katolickiego.

W kościele Regina Pacis w Ostii, spotkać też można motyw „pallotyńsko-polski”. Chodzi o dwa witraże pallotyńskich męczenników z II wojny światowej, błogosławionych ks. Józefa Stanka i ks. Józefa Jankowskiego.

Zaznaczmy w końcu, że ta nadmorska dzielnica Rzymu oddalona około 30 km od centrum metropolii boryka się z licznymi problemami społecznymi. Mówił o tym wczoraj proboszcz parafii, ks. Ludovico Barbangelo: „Ostia nadal zachowuje swe drobnomieszczańskie centrum, złożone jednak wyłącznie z ludzi starszych. Nowi mieszkańcy są natomiast bardzo zróżnicowani, również pod względem etnicznym. Są tu Rumunii, Polacy, Egipcjanie, a także wielu nowych migrantów, którzy dopiero co przybyli do Włoch drogą morską. Są to zatem tereny bardzo zaludnione i zróżnicowane”. Sprecyzujmy, iż parafia liczy ponad 25 tysięcy mieszkańców, a jej „pulsującym sercem” – według słów proboszcza – jest Caritas pallotyńska.

Stanisław STAWICKI
Warszawa

Ks. Stanisław Stawicki. Urodził się w 1956 roku w Kowalu. Wyższe Seminarium Duchowne w Ołtarzewie ukończył w 1982 i w tym samym roku przyjął święcenia kapłańskie. Studiował w Rzymie (1986-1988). Przez wiele lat pracował na misjach w Rwandzie i Kamerunie (1983-1999), gdzie pełnił stanowisko mistrza nowicjatu (1990-1999). W roku 2003 na Wydziale Teologicznym jezuickiego Centre Sèvres w Paryżu obronił swoją pracę doktorską „Współdziałanie. Pasja życia. Życie i działalność Wincentego Pallottiego (1795-1850), założyciela Zjednoczenia Apostolstwa Katolickiego”. Przez trzy lata (do października 2011 roku) prowadził Międzynarodowe Centrum Formacji Pallotyńskiej „Cenacolo” przy Via Ferrari w Rzymie. W kwietniu 2012 roku został dyrektorem Pallotyńskiego Centrum Formacyjnego „Genezaret” w Gomie (Demokratyczna Republika Konga). Od 2014 jest sekretarzem Zarządu Prowincji Chrystusa Króla w Warszawie.

Recogito, nr 78 (styczeń-czerwiec 2015)