W czerwcu o poranku
W czerwcu o poranku
w dzień Bożego Ciała
zjawił się niemy Posłaniec.
Wiedziałam, że muszę dać
odpowiedź w znanym mi
języku wiary.
Przywołałam na pomoc gesty,
mowę ciała i padłam na kolana,
by usłyszeć cytat.
Wokół świeciło życie.
Nie było żadnej podpowiedzi.
Tylko moje pragnienie.
Nadzieja.
Wyszeptałam:
Wszystko dla Ciebie –
nawet to, czego nie wiem
nie potrafię dostrzec.
Niespełnione nadzieje.
Pogubione wnioski.
Złudne interpretacje.
Odpowiem całą sobą –
choć nie pojawia się pytanie.
W progu
W progu częstochowskiej kaplicy
szara zmęczona kobieta modli się
do złotej Bogarodzicy – niech mąż
z nałogu się nawróci, oddal ode mnie
samotność i biedę, Dobra Pani!
Proszę jeszcze o kilka lat życia
dla schorowanej matki o kulach,
która nie zdążyła być szczęśliwa –
wojna i zsyłka za młodu, głód,
strach, poniewierka, żniwa.
Łagodny powiew koi obolałe łokcie
kobiety i jej rozpaloną twarz.
Bogarodzica z ołtarza kładzie chłodny
cień na jej chude przedramię poranione
sierpem upału, na pochyloną głowę
otuloną bandażem chusty.
Teresa TOMSIA
Teresa Tomsia – poetka, eseistka, animatorka kultury, autorka tekstów pieśni i piosenek. Urodziła się w 1951 roku w Wołowie na Dolnym Śląsku, od 1981 roku na stałe związana z Poznaniem. Publikowała w pismach literackich „Tygiel Kultury”, „Topos”, „Recogito” i in. W tłumaczeniu na j. niemiecki i francuski ukazał się wybór jej wierszy Schöner – Piękniejsze – C’est plus beau (2000). Ostatnio wydała tomik Kobieta w kaplicy (2016) i szkice literackie Niedosyt poznawania (2018). W kwartalniku Uniwersytetu Rzeszowskiego „Fraza” publikuje teksty w cyklu W pamięci, w odbiciu. Pochodzi z rodziny o kresowym rodowodzie. Należy do Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.
Recogito, rok XXII, czerwiec 2021
