W centrum ukraińskiego miasta, w czasie pokoju stał wśród drzew teatr.
Grano w nim Gogola i Szekspira, Oksana o pszenicznych włosach była scenografką.
Na poddaszu turkotały maszyny, ubierały aktorów w aksamitne kostiumy.
Nadeszła jednak sroga zima. Zamarzła woda i zgasł piec.
Teatr stał się schowkiem przed śmiercią. Na scenie małe dzieci bawiły się w wojnę,
był to pierwszy prawdziwy spektakl ze scenariusza grozy,
napisanego specjalnie dla nich przez dorosłych.
Nie miały czasu na przygotowanie się do swoich ról. Nie umiały strzelać i zabijać.
Tuliły więc lalki i miśki, mówiły czułe słowa. Nocą bały się zasnąć.
Przychodzili do nich z odległych światów zapomniani dziadkowie i kuzyni,
opowiadali nieznane im historie.
Nie tak dawno, na kamienistym bruku przed teatrem szatniarz namalował białą farbą
Тут живуть діти. Z góry brzmiało to mniej więcej : Здесь живут дети.
Samoloty i pociski nie znały jednak dziecięcej mowy, udawały obojętność,
były przecież maszynami do zabijania. Zrobiły więc to, co umiały najlepiej.
Znad gruzowiska unosiła się cisza. Uchował się kawałek sceny
i kilka kostiumów z tego dramatu. Miasto odwróciło się od wroga.
Dziecięca krucjata nie skończy się jednak, tak jakbyś chciał, z dnia na dzień.
Renata T. KOREK
Renata T. Korek – pedagog, działaczka społeczna, malarka, poetka, fotografka, menedżer kultury, badaczka historii i tradycji regionalnej, autorka artykułów naukowych i książek. Prowadzi Trzebiatowski Ośrodek Kultury. Członkini Stowarzyszenia Pisarzy Polskich i międzynarodowej organizacji IBBY, odznaczona Zasłużony Kulturze Gloria Artis (profil: Encyklopedia Pomorza Zachodniego Pomeranica).
Recogito, rok XXII, marzec 2022
