Pochwała gwiazdy. Dumka na Nowy Rok

Bez tytułu (Gniezno, 2004) © Michael Wittbrot

U początku każdego Nowego Roku stają na naszej drodze trzy drogowskazy wskazujące na kierunek i sposób rocznej marszruty: Maryja, Pokój i Gwiazda betlejemska.

Maryja, bo 1 stycznia to uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki – najstarsze święto maryjne w liturgii Kościoła. Maryja uczy nas u początku każdego nowego roku sztuki uważnego życia: obserwacji i zadziwiania się, słuchania i rozważania, łączenia i kojarzenia, układania i porządkowania wszystkich przeżyć, słów i doświadczeń, tak, by wciąż i coraz bardziej być obecnym w tym, kim jestem i co robię. Maryja uczy nas również błogosławić. Świat jest poważnie zanieczyszczony złym myśleniem i złym mówieniem o innych. To deprawuje i powoduje spustoszenie, podczas gdy błogosławieństwo odradza i daje siłę, by rozpoczynać na nowo.

Pokój, bo 1 stycznia to również Światowy Dzień Modlitwy o Pokój, obchodzony od 1968 roku. Tematem tegorocznego Orędzia papieża Franciszka jest „kultura troski” jako droga do budowania pokoju. „Kultura troski jest wyrazem poczucia przyjaznej, obywatelskiej i ewangelicznej odpowiedzialności, którą powinien żyć każdy z nas mając oczy otwarte na drugą osobę, a nie tylko spojrzenie skupione wyłącznie na sobie” – pisze Franciszek. Słowo „troska” jest bardzo piękne. Bóg przecież troszczy się o każdego z nas. To Jego główne „zajęcie”. Świat otoczony troską, czyli uwagą, dialogiem, poczuciem więzi, jest światem, który nie poddaje się logice wojny.

Gwiazda betlejemska. W czasie, gdy rodził się Pan Jezus, gwiazdy były jedynym środkiem orientacji nocą, zwłaszcza, gdy ktoś znajdował się na pustyni lub płynął po morzu, nie dysponując żadnymi innymi punktami odniesienia. Ewangelista Mateusz informuje nas, iż Mędrcy szli za gwiazdą, która przemieszczała się przed nimi tak, aby ich zaprowadzić do miejsca narodzin Jezusa. Więcej, gdy ujrzeli ową gwiazdę, poczuli wielką radość. Poczuli w swoim sercu coś, co ich „uruchamiało” napawając nadzieją dojścia do celu. Otóż, każdy z nas potrzebuje prowadzenia. Kiedy w życiu brakuje nam punktów odniesienia, nie mamy ani motywacji, ani ochoty iść dalej. W językach romańskich istnieje w tej materii bardzo ciekawa i wymowna gra słów: „astro” (gwiazda) i „disastro” (katastrofa/nieszczęście). W rzeczy samej, kiedy w moim życiu brakuje „astro” (gwiazdy), życie staje się „disastro” (katastrofą). Nic mnie nie pociąga. Nic nie prowadzi. Jestem głęboko smutny i nieszczęśliwy! A kiedy człowiek jest nieszczęśliwy, staje się brutalny. Rozpacz tych, którzy pozbawieni są „gwiazdy”, zamienia się często w przemoc: przeciwko sobie samym, albo przeciwko innym.

I jeszcze jedno. Gwiazda betlejemska przypomina nam, iż Pan Bóg jest dla wszystkich. Każdy bowiem może za nią iść. Biedny i bogaty, mądry i głupi, liberał i konserwatysta, prawicowiec i lewicowiec, głęboko wierzący i niedowiarek. Św. Wincenty Pallotti powie nawet, iż „Pan Bóg pozwala się znaleźć również tym, którzy Go nie szukają”. 

Stanisław STAWICKI

Jamusukro, 3 stycznia 2021 roku

Ks. Stanisław Stawicki. Pallotyn. Urodził się w 1956 roku w Kowalu. Wyższe Seminarium Duchowne w Ołtarzewie ukończył w 1982 i w tym samym roku przyjął święcenia kapłańskie. Przez wiele lat pracował na misjach w Rwandzie i Kamerunie (1983-1999), gdzie pełnił stanowisko mistrza nowicjatu (1990-1999). W roku 2003 na Wydziale Teologicznym jezuickiego Centre Sèvres w Paryżu obronił swoją pracę doktorską Współdziałanie. Pasja życia. Życie i działalność Wincentego Pallottiego (1795-1850), założyciela Zjednoczenia Apostolstwa Katolickiego. Przez trzy lata (do października 2011 roku) prowadził Międzynarodowe Centrum Formacji Pallotyńskiej „Cenacolo” przy Via Ferrari w Rzymie. W kwietniu 2012 roku został dyrektorem Pallotyńskiego Centrum Formacyjnego „Genezaret” w Gomie (Demokratyczna Republika Konga). W latach 2014-2017 był sekretarzem Zarządu Prowincji Chrystusa Króla w Warszawie. Od 2017 do 2020 roku był kustoszem kościoła Santissimo Salvatore in Onda w Rzymie.W grudniu 2020 rozpoczął pracę w bazylice Matki Boskiej Królowej Pokoju w Jamusukro, od 1983 roku stolicy konstytucyjnej Wybrzeża Kości Słoniowej.

Recogito, rok XXII, styczeń 2021