Pochwała „zamieszkiwania siebie”. Dumka na II Niedzielę Zwykłą

Jan Stawicki w swojej piwnicy (Febres, 2020) © Stanisław Stawicki

„Czego szukacie?”. Jest to pierwsze pytanie, jakie zadaje Jezus w Ewangelii Janowej. Zaprasza w ten sposób idących za nim dwóch mężczyzn do uświadomienia sobie i nazwania ich pragnień. Taką była i jest pedagogia Jezusa względem nas. Można nawet powiedzieć, że pytanie: „Czego szukacie?” – przemierza całą ewangelię Janową. Aż do spotkania z Marią Magdaleną, którą w ostatnim Janowym rozdziale Jezus zapyta: „Niewiasto, kogo szukasz”? (J 20, 15).

Chciałbym zwrócić waszą uwagę na tę subtelną zmianę pytania z „czego” na „kogo”! U początku drogi (w pierwszym rozdziale ewangelii Janowej) Jezus pyta: „Czego szukacie?”. Pyta tak, bo respektuje nasze poszukiwania po omacku. Potrzeba bowiem sporo czasu, a nawet naszego błądzenia, pomyłek, zagubienia się…, aby w końcu odkryć, że tak naprawdę szukamy „Kogoś”, a nie „czegoś”.  Tak było w życiu Marii Magdaleny. Zanim znalazła Boga, szukała „czegoś”; różnych namiastek szczęścia. Tak było w życiu św. Augustyna. Przebrnął przez różne sekty i filozofie. Zmieniał kobiety. Aż w końcu uświadomił sobie, że tak naprawdę szuka Boga. A dokładniej, że to Bóg jego szuka. „Nie dopuść Panie, abym pod wpływem znużenia, nie chciał już Ciebie szukać. Spraw, niech szukam żarliwie, więcej i więcej! Daj mi siłę szukania Ciebie zawsze, Ty, który dałeś mi łaskę, aby Ciebie znaleźć” – napisze Augustyn w swoich „Wyznaniach”. Podobnie bywa z nami.

Oczywista, szukać wciąż i coraz bardziej, będzie tylko ten, który ma motywacje. Im silniejsza jest motywacja, tym bardziej jesteśmy w stanie stawić czoła przeszkodom, które nieuchronnie napotykamy w drodze. W rzeczy samej, obydwaj uczniowie Jana Chrzciciela, o których mowa w dzisiejszej Ewangelii (J 1, 35-42) wyruszają na poszukiwanie nie wiedząc jeszcze czego dokładnie pragną. To Jezus uświadamia im ich najgłębsze pragnienia. Nie trywializuje ich, lecz pozwala im dojrzewać i wzrastać. „Czego szukacie”? – pyta. Tak, jakby chciał powiedzieć: „Czego pragniecie?”. Jeśli czegoś szukasz, to dlatego, że za tym czymś tęsknisz, nawet jeśli nie wiesz jeszcze dokładnie, kto lub co może w pełni odpowiedzieć na ten brak. Ważne jest jednak, abyś był w drodze!

I jeszcze jedno. Aby odkryć swoje najgłębsze pragnienia, trzeba nauczyć się „zamieszkiwać siebie”, a do tego niezbędne są wyciszenie i milczenie, które pomnażają naszą wrażliwość i oczyszczają wnętrze z niepotrzebnych bubli i śmieci. Zmarły w XIV wieku Mistrz Eckhart pisał, że człowiek, który nie ma zwyczaju mieszkać w swoim wnętrzu, podobny jest do kogoś, kto ma w piwnicy bardzo dobre wino, lecz wcale o tym nie wie, bo nigdy tam nie zszedł i go nie spróbował. Znaczy to, iż dusza, która przebywa na powierzchni; która w sobie „nie zamieszkuje”, jest obca samej sobie. Tylko na tyle na ile zamieszkujesz siebie, poznajesz swoje najgłębsze pragnienia, tzn. odkrywasz, że tak naprawdę nie szukasz „czegoś”, ale „Kogoś”. Kogoś kto szuka ciebie. I dajesz Mu się poprowadzić.

Stanisław STAWICKI

Jamusukro, 16 stycznia 2021 roku

Ks. Stanisław Stawicki. Pallotyn. Urodził się w 1956 roku w Kowalu. Wyższe Seminarium Duchowne w Ołtarzewie ukończył w 1982 i w tym samym roku przyjął święcenia kapłańskie. Przez wiele lat pracował na misjach w Rwandzie i Kamerunie (1983-1999), gdzie pełnił stanowisko mistrza nowicjatu (1990-1999). W roku 2003 na Wydziale Teologicznym jezuickiego Centre Sèvres w Paryżu obronił swoją pracę doktorską Współdziałanie. Pasja życia. Życie i działalność Wincentego Pallottiego (1795-1850), założyciela Zjednoczenia Apostolstwa Katolickiego. Przez trzy lata (do października 2011 roku) prowadził Międzynarodowe Centrum Formacji Pallotyńskiej „Cenacolo” przy Via Ferrari w Rzymie. W kwietniu 2012 roku został dyrektorem Pallotyńskiego Centrum Formacyjnego „Genezaret” w Gomie (Demokratyczna Republika Konga). W latach 2014-2017 był sekretarzem Zarządu Prowincji Chrystusa Króla w Warszawie. Od 2017 do 2020 roku był kustoszem kościoła Santissimo Salvatore in Onda w Rzymie.W grudniu 2020 rozpoczął pracę w bazylice Matki Boskiej Królowej Pokoju w Jamusukro, od 1983 roku stolicy konstytucyjnej Wybrzeża Kości Słoniowej.

Recogito, rok XXII, styczeń 2021