25 czerwca 1923 – 1 czerwca 2022 roku
„Przez modlitwę i pracę będę wedle możności zabiegać o dobro Kościoła
w taki sposób, jakby mi zlecona była troska o cały Kościół powszechny”.
Św. Wincenty Pallotti
Ksiądz Tadeusz Tomasiński urodził się 25 czerwca 1923 roku w Nasielsku w wielodzietnej rodzinie. Rodzice – Jan i Marianna – mieli ośmioro dzieci: cztery córki i czterech synów. Matka była osobą bardzo religijną i umiała stworzyć atmosferę ciepła rodzinnego. Ojciec był wielkim patriotą. Po powrocie z Ameryki tworzył w Polsce spółdzielnie, był wielkim społecznikiem. Rodzina mieszkała w Warszawie i zajmowała się kupiectwem, a na czas pierwszej wojny światowej przeniosła się do Nasielska.
W 1936 roku młody Tadeusz trafia do Księży Pallotynów w Wadowicach, gdzie rozpoczyna naukę w gimnazjum, w słynnym Collegium Marianum. Wraz z wybuchem drugiej wojny światowej wraca do Warszawy, wstępuje do AK, gdzie w 1942 roku składa przysięgę przybierając pseudonim „Kokoszka”. Zdaje maturę w 1943 roku, zaś w 1944 bierze udział w powstaniu warszawskim (grupa „Mokotów”). Naukę filozofii zaczyna w Kalwarii Zebrzydowskiej (1945), następnie uczy się w Wadowicach i w Sucharach (1946). Teologię studiuje w Rzymie na Uniwersytecie Gregorianum (1946-1949). Uczęszczał w tym czasie również na wykłady z historii sztuki i z urbanistyki. W czasie studiów rzymskich spotyka się z księdzem Karolem Wojtyłą, zamieszkującym tymczasowo w pallotyńskim domu generalnym. Dnia 10 lipca 1949 roku otrzymuje święcenia kapłańskie, których udziela mu kardynał Luigi Traglia. W dniu święceń, poruszony do głębi, umiera w Polsce ojciec księdza Tadeusza
Po święceniach zostaje w Rzymie i jest sekretarzem osobistym księdza generała Wojciecha Turowskiego. Funkcje tę pełni przez rok, aby następnie w latach 1950-1953 przyjąć nominację na asystenta pallotyńskiego prokuratora generalnego, księdza Antoniego Webera. W 1953 roku ksiądz generał Turowski, na prośbę księdza Leona Bemke, przełożonego Regii Miłosierdzia Bożego, kieruje księdza Tomasińskiego do pracy we Francji. W tymże roku, wraz z ekipą czternastu Włochów, ksiądz Tadeusz rozpoczyna rozbudowę Gimnazjum w Osny.
W 1956 roku zaczyna się budowa drukarni i szkoły drukarskiej. Ksiądz kardynał Stefan Wyszyński, Prymas Polski udziela swojego błogosławieństwa na prace wydawnicze. Zleceniodawcą pierwszych wydań jest Episkopat Polski: dzieła Prymasa Tysiąclecia dotyczące Wielkiej Nowenny. Kolejne publikacje to: Dokumenty Soborowe (1967), Mszał Rzymski polsko-łaciński (1968), czterotomowy Katechizm Religii Katolickiej (1977), Biblia ilustrowana (1982-1984), 56 tomów serii wydawniczej „Znaki Czasu” (1967-1993).
W latach 1956-1993 ksiądz Tadeusz Tomasiński pełni funkcję ekonoma regionalnego. W tym czasie były realizowane, oprócz drukarni i szkoły drukarskiej, takie przedsięwzięcia jak: – zakup domu w Montmorency (1985) – Dom Studenta Jana-Pawla II przy ulicy Lourmel w Paryżu – Komitet Pomocy Polsce (23 lutego 1982) Od 1973 do 1993 roku jest też Sekretarzem ds. Misji. Powołanie na te funkcje związane było z otwarciem misji przez polską Prowincję Chrystusa Króla w 1973 roku, tak w Brazylii, jak i w Rwandzie. W 1974 roku powstaje CAMPEC (Komitet Pomocy Misjom w Afryce).
Dnia 1 października 1976 roku ksiądz Tomasiński zostaje mianowany przez księdza kardynała Stefana Wyszyńskiego zastępcą sekretarza do spraw Misji i misjonarzy Fidei Donum oraz wszystkich kongregacji zakonnych. Pomoc organizowana do krajów misyjnych była wszechstronna: formacja misjonarzy we Francji, organizowanie leczenia we Francji chorych misjonarzy, druk książek dla Rwandy i innych krajów.
Ksiądz Tadeusz Tomasiński był także rektorem wspólnot pallotyńskich: Paryża (1957-1960, oraz Osny II (2002-2006). Zainteresowania: historia sztuki, historia Francji (Napoleon), historia Polski, architektura. Ostatnie 16 lat życia ksiądz Tadeusz spędził w Paryżu, pracując do ostatnich chwil. Wciąż miał wiele planów. Zmarł 1 czerwca 2022 roku w klinice „Val d’Or” w podparyskim Saint-Cloud. TAK BYŁO – jak zatytułował swoją książkę wydaną w 2022 roku.
Na podstawie broszurki wydanej z okazji 50-lecia kanonizacji świętego Wincentego Pallottiego opracował
Krzysztof HERMANOWICZ SAC
Recogito, rok XXIII, czerwiec 2022
