patrzę na moje nogi co zostają z tyłu
jak stojące gdzieś w kącie ikarowe skrzydła
Autor: Re/cogito
Z życiem się nie igra
Musimy wystrzegać się naiwnej i fałszywej „opatrznościowości”, która czyniłaby z Boga bezpośrednią przyczynę wszystkiego, co się w świecie przydarza.
Więcej Z życiem się nie igraCzarna kreska na białym płótnie
Artysta maluje czarną kreskę na białym płótnie
i podąża za nią niedościgłym śladem w sobie –
Twórcza indywidualność, która nie poszła w zapomnienie
Poprzez obraz Jana van Eycka, Madonna kanclerza Rolin, można w niewielkim, ale znaczącym skrócie prześledzić siłę ekspresji znaczącą sztukę flamandzką z pierwszych lat XV stulecia.
Więcej Twórcza indywidualność, która nie poszła w zapomnienieOpatrzności Bożej nie brakuje poczucia humoru
Ustawa wprowadzająca wspomagane samobójstwo została „pokonana”, a przynajmniej odroczona sine die przez wyniki wyborów europejskich.
Więcej Opatrzności Bożej nie brakuje poczucia humoruna końcu była ciemność
wielki oracz wziął pług. miesza się ziemia z popiołem
Więcej na końcu była ciemność„Dla kraju, nie dla siebie” – monodram o życiu hr. Władysława Zamoyskiego
Monodram Katarzyny Matwiejczuk przekonuje żywością języka, udzielając głosu mężczyźnie kochającemu rodzinny dom, tradycję, lecz patrzącemu też szerzej na uniwersalny los człowieka, co świetnie zostało ukazane szczególnie we fragmencie wspomnień z podróży Zamoyskiego do Australii.
Więcej „Dla kraju, nie dla siebie” – monodram o życiu hr. Władysława Zamoyskiego