Krew na rękach pojawiła się nad ranem, wyszła z lasu,
płynącego rowu, niosły ją ludzkie nogi.
Niosły daleko w myślach i słowach, w ranach rozdrapanych,
skąd znamy taką krew czarną, ciepłą, dawno już zakrzepłą.
Nie można opłakać zabitego syna, córki zgwałconej,
dzieci zagubionych, gdzie kres mordęgi i granice zła.
Idzie dalej, sięga chmur i nieba, skręca gołębiom główki,
nie ma słońca wschodów i zachodów, niczego dobrego.
Pędzą chmury, ona groby przewraca, nasiąkła nią ziemia,
chce ukryć swoje wędzidło i drapieżne pazury.
Niech przepadnie przeklęta, pogrzebana na wieki,
kto przetnie jej drogę i zamknie zabójcze powieki?
Renata T. KOREK
Renata T. Korek (1962) ur. w Trzebiatowie. Poetka, pedagog, działaczka społeczna, malarka, fotografka, menedżer kultury, badaczka historii i tradycji regionalnej, autorka artykułów i książek naukowych, książek dla dzieci, tomików wierszy, m. in. Kobieta, która chce być mną (2016). Prowadzi Trzebiatowski Ośrodek Kultury. Członkini Stowarzyszenia Pisarzy Polskich i międzynarodowej organizacji IBBY, odznaczona medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis (profil: Encyklopedia Pomorza Zachodniego Pomeranica). Mieszka w Trzebiatowie.
Recogito, rok XXII, kwiecień 2022
