Być ze sobą sam na sam. Jakie to trudne w normalnym życiu, w codziennych warunkach, zmuszających każdego do utartych i akceptowalnych zachowań, a często do udawania, że jest lepiej niż jest. Okazuje się o wiele trudniejsze, kiedy jakby zostajemy osaczeni i pozostajemy sami. Życie wywróciło się do góry nogami i – inaczej niż było wczoraj lub kilka dni temu – nie mamy nad niczym kontroli. Nadszedł nowy czas. Nieznany i nieakceptowany. Czas pustki. Czas zawieszony między niebem i ziemią. Czas, gdy czekamy i wyczulamy się na każdy dźwięk, na telefon, na czyjś głos, bo nie umiemy być sami ze sobą. Nikt nas tego nie nauczył. A jeżeli było inaczej, to dawno o tym zapomnieliśmy.
Pytamy sami siebie: to nie może tak trwać, tak nie może być? A odpowiedzi brak. Jakże to frustrujące, jakże irracjonalne. Coś zawisło nad nami. Jest bardzo blisko, choć nie wiadomo gdzie. I uderza raz po raz, coraz mocniej i skuteczniej. Bezsilność osłabia, ale też może uczyć czegoś, czego nam brakowało, choćby pokory. Samotność temu sprzyja, bo mamy czas, dużo czasu, bardzo dużo czasu. Mamy ten czas wyłącznie dla siebie. Ktoś wreszcie o nas pomyślał. Coś nas zatrzymało. Coś, czego nie da się zobaczyć gołymi oczami, a przecież posiada potężną i niszczącą moc. I trwamy w pustce. Może jednak, przynajmniej dla niektórych, jest ona upragnioną ciszą, a cisza – zapomnianą modlitwą. Modlitwą bez poruszania wargami, bez jakichkolwiek gestów. Modlitwą wykrzyczaną w głębi duszy, ale niemą.
Cisza i wieczność, jaka utknęła w nas. Dzięki niej słyszymy siebie, bicie swego serca, przyspieszony oddech. Coś w nas ożywa i nie jest iluzją. Uparta myśl powraca, szuka oparcia, pociechy, schronienia. I nie traci nadziei.
Anna SOBOLEWSKA
Paryż, 28 marca 2020 roku
Anna Sobolewska – urodziła się w Białymstoku. Studiowała pedagogikę w Krakowie. Współpracowała między innymi z paryską Galerią Roi Doré i ukazującymi się we Francji czasopismami: „Głos Katolicki” i „Nasza Rodzina”. W roku 2015 w Éditions Yot-art wydała książkę Paryż bez ulic. Jocz, Niemiec, Urbanowicz i inni. Od ponad trzydziestu lat mieszka w Paryżu.
Recogito, rok XXI, marzec 2020
