Tyle dzieje się w człowieku. Ale to najczęściej tylko ferment kiszek.
***
Nie lekceważcie demonów jedynie dlatego, że udają, iż ich nie ma!
***
Dziś praktycznie nikt nie wie, co znaczy obudzić się z ręką w nocniku.
***
Jak wielką potrafi być niewielkość, gdy potrafi się o nią zadbać!
***
Bogu, co boskie; cesarzowi, co cesarskie; głupkowi, co głupkowate.
***
I rada osiedlowa Zadupia Wielkiego podjęła uchwałę o nieistnieniu czarnych dziur.
***
Jeden ma pieniądze, drugi czyraki, trzeci wiarę w głębię uczuć. Bo kto powiedział, że rozdział dóbr ma być równy?
***
Powiedzmy sobie jasno – jasność to tylko przelotny brak ciemności.
***
Nieufność wobec drugiego człowieka to jak wędrówka przez pustynię bez wody.
***
Czy człowiek pijany może czuć się szczęśliwym? Ależ oczywiście. Tak samo jak świnia tarzająca się w błocie.
***
Łatwiej przekląć los, niż go udźwignąć.
***
Większość rozumnych pytań ożywia pytania nowe. A i nierozumne czasem tak potrafią…
***
Śmierć nie jest bytem samoistnym. Bez żywych istnień nic nie znaczy.
***
Siedział z założonymi rękami zgłaszając pretensje do losu.
***
I największy wór marzeń jest niczym bez woli działania.
***
Lubimy myśleć o sobie dobrze. A to nie dobrze.
***
Na początku jest miłość. I na końcu. Tylko po drodze czasem coś się sypie.
***
Zamknij się. I nie otwieraj, dopóki ktoś nie zapuka.
***
Rodzaje uczuć przypominają odmienności chmur, zza których zawsze potrafi wyjść słońce.
***
Nic tak nie chwyta za serce jak śmierć. I miłość.
***
Powiadają, że cierpliwość jest matką wszechrzeczy. Lecz kto ojcem – pytam. Bo z chęcią spuściłbym mu łomot.
***
Poeci stawiają na wrażliwość. I jakże pięknie wykładają się na niej.
***
Wiedza nie lubi, gdy się ją posiada. Woli być wolna.
***
Daj sobie szansę nie zabierając jej innym!
***
Panie pisarzu – styl się liczy. Treść to przypadek.
***
W gruncie rzeczy niewiele wiemy o sobie. A i to, co wiemy, psu na budę.
***
Tylko cymbałom wydaj się, że jest, jak jest.
***
Wizualizacja mądrości? Dla jednych byk z imponującymi rogami, dla innych skromność samotnie rosnącej niezapominajki.
***
Głębię serca najlepiej znają jej topielcy.
***
Dla jednych serce to część podrobów, dla innych – świat cały.
***
Nie po to Bóg istnieje, by spełniać nasze zachcianki.
***
Światło jest dla wszystkich. I ciemność jest dla wszystkich.
***
I ten ustawiczny kłopot z nadmiarem masek na twarzach uczuć…
***
Co najistotniejsze, nawet w naparstku się zmieści.
***
Już kilka razy witałem się ze śmiercią. I przynajmniej dotąd udawała, że mnie nie zna.
***
Ludzie przychodzą i odchodzą – jak wschody i zachody słońca.
Lech M. JAKÓB
Lech M. Jakób (ur. w 1953 r. w Białogardzie) – poeta, prozaik, autor powieści dla dzieci i młodzieży, aforysta, felietonista, recenzent, założyciel i redaktor naczelny pomorskiego magazynu literacko-artystycznego „Latarnia Morska” (www.latarnia-morska.eu). Laureat Nagrody Artystycznej Miasta Kołobrzeg (1984), Nagrody Wydawnictwa „Iskry” (1985), Nagrody Pomorskiej (1990), Nagrody im. Ryszarda Milczewskiego-Bruno (2004), Nagrody w Konkursie Literackim na powieść dla młodzieży Wydawnictwa Telbit (2006). Mieszka w Kołobrzegu. Wydał m.in. tomy wierszy: Psy mojej młodości (1981), Miłość i śmierć (1991), Ból i pełnia (1999), Wibrujące serce (2000), Zielony promień (wiersze wybrane – 2003), Rzeczy (2017); powieści: Kruk najbielszy (1983), Romsky (1984), Karamarakorum (1986), Znikacz i jego broń (1989, 1991, 2007), Obrona (1998), Drapieżcy (2000), Niebieskie króliki (2005), Ciemna materia (2013); tomy prozy: Uwięzienie i inne opowiadania (2002), Müldner & Jakób. Korespondencja literacka 1998-2007 (wraz z Piotrem Müldnerem-Nieckowskim – 2010), Po kiju. Fotoopowiadania (2013); zbiory aforyzmów Mądre głupoty (1988), Żyje jeszcze Don Kichot (1996) i Jęzostrzępy (2001), Poradnik złych manier (2007), felietony literackie Poradnik grafomana (2015), a także tom tekstów humorystyczno-satyrycznych Świnka Morska, czyli od – do i w poprzek (2006) oraz kilka książek dla dzieci i młodzieży. Wybór pochodzi z przygotowywanego do publikacji zbioru aforyzmów Do góry nogami, który ukaże się w 2018 roku. Aforyzmy były drukowane w kwartalniku społeczno-kulturalnym Dolnego Powiśla i Żuław „Prowincja” nr 1 (27) 2017.www.lechmjakob.republika.pl/
Recogito, nr 82 (styczeń-czerwiec 2017)
