Śnieg (II)

Paweł Huelle (Gdańsk, 2013) © Paweł Huelle

               Adamowi Kamińskiemu

Doliny były górne.
Miasteczka takie sobie.
Chasydzi senni, tylko
Ta Łesia, Rusinka, grała
Na biodrach pieśń pożądania.

Krew i mleko. Mleko i krew,
Płynęły rzeką nieczystości, aż
Wypełniło się Słowo. Mesjasz
Niewidzialny zstępował na rynek
Płatkami śniegu, tak delikatnie,
Że każdej modlitwy byłoby za mało.

Paweł HUELLE

Paweł Huelle. Urodził się 1957 roku w Gdańsku. Pisarz i krytyk literacki. W latach 1994-1996 dyrektor Ośrodka Gdańskiego Telewizji Polskiej. Autor książek: Weiser Dawidek (1987), Opowiadania na czas przeprowadzki (1991), Wiersze (1994), Pierwsza miłość i inne opowiadania (1996), Mercedes Benz (2001), Byłem samotny i szczęśliwy (2003), Castorp (2004), Ostatnia wieczerza (2007), Opowieści chłodnego morza (2008), Śpiewaj ogrody (2014). Ulica Świętego Ducha i inne historie (2016), Obłoki jasne nad tobą (2018).  Jest również autorem słuchowisk radiowych i sztuk teatralnych. Mieszka w Gdańsku.

Recogito, rok XIX, grudzień 2018