Uważne patrzenie Tadeusza Dąbrowskiego na otaczającą go rzeczywistość jest cenione w świecie, jego wiersze przetłumaczono na kilkanaście języków. Ostatnio poeta zajął się też fotografowaniem. Od 1 lutego 2022 r. w kameralnych salach Dworku Sierakowskich w Sopocie można obejrzeć wystawę NIGDY NIC.
Więcej Coś niejasnego, co inspirujeTag: Teresa Tomsia
Liryki przedostatnie
A gdyby ktoś zawołał: stój, jeszcze nie
pora, czy wtedy mogłabym powiedzieć do siebie –
zostanę tu może chwilę, ponownie spróbuję
Z szarego notatnika (15)
Jarosław Marek Rymkiewicz z pasją pisał o historii i współczesności, znajdując zależności i stawiając odważne, kontrowersyjne tezy o poczuciu tożsamości.
Więcej Z szarego notatnika (15)Widzieć i wiedzieć – niedosyt poznawania
Macieja Niemca fascynowało niewiadome, zjawiska nieodkryte spojrzeniem czy przeczuciem, żywioł ciemności nie do przekroczenia, który jest darem, ale też obciążeniem, niedosytem poznawania. Jego poematy są wielowarstwowe, z wielorakim kontekstem kulturowym i filozoficznym, wymykające się ostatecznym filologicznym definicjom, posiadające intensywny – jak to określił poeta – „stan nasycenia” emocjami ciemnymi, z powracającym motywem dymu przesłaniającego jasność widzenia, także z nastrojami sprzecznymi wobec zrównoważonego rytmu egzystencji.
Więcej Widzieć i wiedzieć – niedosyt poznawaniaW niepewności – wiersze dla Matki
Każdy dzień pozwala coś odnaleźć,
co warte zachowania nie tylko dla siebie,
wszak nie jesteśmy tu po nic, wciąż
żądni spotkania, rozmowy, odsłon
tajemnicy, że nam się objawi.
O związku z miejscem i powinnościach poety
Każdy kolejny liryk Wojciecha Banacha jest nieufnością wobec możliwości poznawczych człowieka, jego zmysłowych doznań i osądów, stając się podstawowym pytaniem, czy potrafimy zrozumieć rzeczywistość, w jakiej żyjemy.
Więcej O związku z miejscem i powinnościach poetyWnikać w rzeczy trudne – czytać wiersze, pamiętając o człowieku
Miałem szczęście poznać Macieja Niemca w lecie 1999 roku na wakacjach u Pawła Jocza w Cielcach pod Łodzią, razem smażyliśmy rybę na kolację, która smakowała gospodarzowi i przy stole słuchaliśmy jego wspomnień z podróży.
Więcej Wnikać w rzeczy trudne – czytać wiersze, pamiętając o człowieku