W samotnie przeżywaną noworoczną noc wydało mi się, że nieomal pojawiła się namacalna obecność w kącie pokoju, jakby ktoś niedostrzegalnie stanął obok i przeniknął światłem moje myśli, wysłuchał wewnętrznego głosu i poniósł go daleko – za granicę zdania.
Więcej W słowach, jakich jeszcze nie znamy
W najtrudniejszym stanie ogołocenia, tak jak obecnie, jednak w Wigilię rodzi się nadzieja wraz z błogosławieństwem małego Jezusa położonego na sianie, gdy ogarnia świat nowym spojrzeniem i pomaga nam uwierzyć, że wszystko jest możliwe, jeśli otworzymy serce dla siebie nawzajem i wyruszymy wspólnie ku stajence – przy niej znajdujemy pokój i miłość, wybaczenie i zrozumienie najgłębszych tajemnic.
Więcej Zapomniane stajenki
Ważne, aby wzmacniało nas to, co dobrego uczyniliśmy, jak wiele z siebie daliśmy drugim, na ile potrafiliśmy pokonać w sobie niepewność i niewiarę w możliwości przemiany. Niech moc Słowa wspiera nas i prowadzi.
Więcej Wspólne milczenie nad filiżanką kawy
Spleciony z grudniowych wspomnień łańcuch choinkowy kładę na gałęzi świerku. Cienie wciąż krążą, pozostając przy mnie.
Więcej Cienie wciąż krążą
Pokaźną część dorobku Milbergera stanowiły statuetki wykonane z czerwonej glinki, miniaturowe postacie ludzi i zwierząt bytujących w symbiozie z przyrodą, surowo ulepionych z biedy i poniżenia, ale też wznoszących się w godności istnienia dzięki uczuciom.
Więcej Niewiele zdarza się takich spotkań
Uchwycić spojrzenie drugiego nie jest łatwo, trzeba zatrzymać się na chwilę, zapomnieć o sobie i swoich sprawach, przygotować się na odbiór niewiadomego, stać się lustrem.
Więcej Spojrzenia, błyski, przypomnienia
Towarzyszę często mojej matce Zofii w rozważaniach o minionym, bo przecież musi być ktoś, kto wysłucha i zapisze, kto zapyta o wspólną miarę przeszłego. Dzień Niepodległości jest dobrą okazją do pokoleniowej rozmowy.
Więcej Wspólna miara przeszłego – miasto dziadka legionisty