10 Przykazań na czas pandemii

Bez tytułu (Paryż, 2020) © Artur Majka

„Przewodników na czas pandemii” raczej nie brakuje. I to różnego kalibru: liturgicznych, ekonomicznych, dla rodzin, dla uczniów, dla księży etc. W ubiegłym tygodniu natrafiłem na jeden z nich – ambitny – opublikowany na stronach francuskiego tygodnika „Famille chrétienne”. Jego autorem jest Jean-Guilhem Xerri, psychoanalityk, lekarz i biolog. Xerri, który ma na swoim koncie kilka ciekawych publikacji, na przykład À quoi sert un chrétien? [Jaki pożytek z chrześcijanina? – 2015 rok] czy Prenez soin de votre âme” [Zadbaj o swoją duszę – 2019 rok] – zatytułował swój przewodnik: 10 przykazań dla tych, którzy żyją w kwarantannie. Oto one (w moim tłumaczeniu): 

  1. Będziesz przestrzegał regularnego trybu życia!

Nasza psychika potrzebuje stałych punktów odniesienia: 
– Ustal godziny na wstanie, prysznic, posiłki, zajęcia, relaks, spacer;
– Wyznacz sobie „mapę drogową” z konkretnymi i dostępnymi celami: przeczytać książkę, obejrzeć serial, zrobić porządek w szafie, przyciąć żywopłot…
– Weekendowym dniom nadaj inny rytm niż pozostałym.

  1. Będziesz poruszał swoim ciałem!

Ciało ma istotny wpływ na naszą psychikę:
– Staraj się oddychać głęboko i powoli o różnych porach dnia,
– Kilka razy w tygodniu rób ćwiczenia gimnastyczne, 
– Pozwól swemu ciału spocić się, np. przy robieniu pompek. To dla niego dobre!

  1. Będziesz pozwalał sobie na drobne przyjemności!

Każdy z nas potrzebuje regularnej satysfakcji i gratyfikacji:
– Przygotuj coś smacznego do zjedzenia, 
– Posłuchaj muzyki, którą lubisz,
– Zaangażuj się w twórczą aktywność, która cię odpręża.

  1. Będziesz podtrzymywał relacje z bliskimi tobie osobami! 

Nie ma nic lepszego niż być w kontakcie z ludźmi, których kochasz, i którzy cię kochają:
– Dzwoń do nich; 
– Pisz; 
– Organizuj wirtualne aperitify.

  1. Zatroszczysz się o osoby w kłopotach! 

Solidarność to najlepsze przeciwciała na zagrożenia spowodowane koronawirusem. Jest tak samo dobra dla innych, jak i dla ciebie:
– Zidentyfikuj ludzi, którzy mogą być w izolacji;
– Pomyśl kto z twoich bliskich może żyć w lęku, a nawet w udręce;
– Regularnie podejmuj drobne działania solidarnościowe na rzecz konkretnej osoby.

  1. Zadbasz o zarządzanie konfliktami!

Napięcia wewnątrzrodzinne są nieuniknione, ale mogą zostać złagodzone:
– Zaakceptuj (bez wywoływania poczucia winy) napięcia i negatywne emocje lub słowa;
– Pozwól sobie na wyrażanie twoich niepokojów, potrzeb i trudności bez obwiniania kogokolwiek;
– Zdefiniuj precyzyjnie swoją przestrzeń życiową i w razie potrzeby zadzwoń do przyjaciela lub jeśli to konieczne, do zaufanego specjalisty. 

  1. Zracjonalizujesz swoje podejście do życia!

Emocje nigdy nie są tak zdrowe jak wtedy, gdy są zrównoważone przez rozum:
– Zminimalizuj swój kontakt z mediami i różnego rodzaju sieciami;
– Zaakceptuj nie wiedzieć wszystkiego;
– Bądź aktywny w działaniach prewencyjnych stosując się do wszystkich rygorów sanitarno-epidemiologicznych.

  1. Będziesz pamiętał o próbach, przez które już przeszedłeś!

Nasze umiejętności adaptacyjne są często dużo większe niż to sobie wyobrażamy:
– Wspomnij o trudnych doświadczeniach, przez które już przeszedłeś;
– Przypomnij sobie o zasobach wewnętrznych i zewnętrznych, które były ci w tamtym czasie pomocne;
– Podziękuj za nie. 

  1. Postaraj się o wyobrażanie swojego życia po kwarantannie!

Myśleć o swojej przyszłości, pomaga lepiej żyć teraźniejszością:
– Przypominaj sobie często, że ta pandemia minie;
– Pomyśl o pierwszym kroku, który postawisz, gdy przywrócona zostanie swoboda przemieszczania się; 
– Poczuj czym i jak chciałbyś żyć w „świecie popandemicznym”.

  1. Będziesz dbał o swoją duszę!

Źródłem sensu i witalności, jest twoje wnętrze, które czyni cię naprawdę „żywym”:
– Uświadom sobie, że pewnego dnia będziesz musiał umrzeć;
– Ćwicz się w praktykowaniu ciszy i medytacji, aby zaglądać w głąb samego siebie;
– Módl się, nawet jeśli nie wiesz jak, powierzając siebie i innych. 

Opracował i tłumaczył
Stanisław STAWICKI

Rzym, 27 kwietnia 2020 roku

Ks. Stanisław Stawicki. Pallotyn. Urodził się w 1956 roku w Kowalu. Wyższe Seminarium Duchowne w Ołtarzewie ukończył w 1982 i w tym samym roku przyjął święcenia kapłańskie. Studiował w Rzymie (1986-1988). Przez wiele lat pracował na misjach w Rwandzie i Kamerunie (1983-1999), gdzie pełnił stanowisko mistrza nowicjatu (1990-1999). W roku 2003 na Wydziale Teologicznym jezuickiego Centre Sèvres w Paryżu obronił swoją pracę doktorską Współdziałanie. Pasja życia. Życie i działalność Wincentego Pallottiego (1795-1850), założyciela Zjednoczenia Apostolstwa Katolickiego. Przez trzy lata (do października 2011 roku) prowadził Międzynarodowe Centrum Formacji Pallotyńskiej „Cenacolo” przy Via Ferrari w Rzymie. W kwietniu 2012 roku został dyrektorem Pallotyńskiego Centrum Formacyjnego „Genezaret” w Gomie (Demokratyczna Republika Konga). W latach 2014-2017 był sekretarzem Zarządu Prowincji Chrystusa Króla w Warszawie. Od 2017 roku jest kustoszem kościoła Santissimo Salvatore in Onda w Rzymie.

Recogito, rok XXI, kwiecień 2020