Stanisław Misakowski ujmuje doznania w zderzeniu z rzeczywistością i wspólną obecność inaczej, język podpowiada mu gorzki smak w poszukiwaniu konkretnych odniesień: „Wsłuchuję się w głos mojego pióra. / Przypomina skrzyp jarzma. / Rozszczepiam samogłoski, tkwię w gęstwinie opadających słów. / Lęk wstępuje we mnie powolnym przekrzywieniem warg” (Głos mojego pióra).
Więcej Nie ma spełnień doskonałych – z pamięcią o świdwińskim środowisku literackim
Portret z 1891 roku Eleonory Duse, słynnej włoskiej artystki niewolnej od wewnętrznych zmagań – to dowód głębokiej znajomości ludzkiej psychiki.
Więcej Ilja Riepin – malarz rosyjskiej duszy
Wpisana na okładce książki TRI uwaga krytyka i poety Karola Maliszewskiego określa cechy charakterystyczne poezji Szymona Kantorskiego jako „solidne rzemiosło poetyckiego fotografowania”, czyli umiejętne korzystanie z doświadczenia i uważnego patrzenia, gdzie działa kontemplacja przeciw pustce, a ukazywane przypadki egzystencjalne prowadzą ku uniwersalnemu ujęciu ludzkiego losu.
Więcej Kontemplacja przeciw pustce
Thomas Walther zgromadził imponujące zbiory. Zainteresowana była nimi MoMA, czyli Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Nowym Jorku.
Więcej Nowojorska kolekcja Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Jeu de Paume w Paryżu
Na szczęście pandemia nie zmniejszyła zainteresowania literaturą, żywo oddziałuje refleksja o świecie przekazywana w opowieściach i metaforze przez pisarzy i poetów, którzy zwykle mają coś oryginalnego do powiedzenia, do odkrycia w sobie, a i my możemy się w ich wizerunku przejrzeć, zastanowić, w jakim znaleźliśmy się miejscu i czasie, jak powinniśmy się zachować w nowych okolicznościach. Ukazuje się wiele ciekawych książek, docierają z wydawnictw i od autorów.
Więcej Teresa Tomsia – jubileuszowy wieczór autorski: powidoki przemijania, ślady, portrety, odsłony pamięci
Eseistyczne rozważania poety z Leśniczówki Pranie mają wiele różnorodnych wątków i warto do nich wracać, podążać za autorem ścieżkami jego lektur i zamyśleń, pobudzają bowiem do autorefleksji, do zastanowienia się nad tym, że „poezja jest czymś większym niż sam język”.
Więcej O pojmowaniu milczenia
Najważniejszym wspomnieniem po Chopinie jest jego muzyka. Są też jednak adresy, pod którymi mieszkał w Paryżu. Zadziwiająco często, bo aż dziewięć razy, mistrz fortepianu zmieniał miejsca zamieszkania. Należy sobie zarezerwować sporo czasu, by odnaleźć wszystkie, które się zachowały. Osobiście odwiedziłem takowych sześć pokonując pieszo 20 kilometrów.
Więcej Paryskimi śladami Chopina