„Garść śniegu”, „szkielet liścia”. W 10. rocznicę śmierci Macieja Niemca

Fascynujące spotkanie! W mojej lekturze przyjęło postać czegoś, co można by nazwać echem frazy – aluzyjnym przetworzeniem poetyckiego pierwowzoru, wniknięciem w niego głęboko, tak aby rytm cudzej mowy stawał się rytmem własnym i zmierzał zarazem do odkrycia nowego sensu.

Więcej „Garść śniegu”, „szkielet liścia”. W 10. rocznicę śmierci Macieja Niemca

Widzieć i wiedzieć – niedosyt poznawania

Macieja Niemca fascynowało niewiadome, zjawiska nieodkryte spojrzeniem czy przeczuciem, żywioł ciemności nie do przekroczenia, który jest darem, ale też obciążeniem, niedosytem poznawania. Jego poematy są wielowarstwowe, z wielorakim kontekstem kulturowym i filozoficznym, wymykające się ostatecznym filologicznym definicjom, posiadające intensywny – jak to określił poeta – „stan nasycenia” emocjami ciemnymi, z powracającym motywem dymu przesłaniającego jasność widzenia, także z nastrojami sprzecznymi wobec zrównoważonego rytmu egzystencji.

Więcej Widzieć i wiedzieć – niedosyt poznawania