Los tak zrządził, że moja życiowa przestrzeń ciągle się zmieniała. Dziś jednak, przemierzając francuskie i belgijskie Ardeny, niemiecką i holenderską Fryzję, Wenecję euganejską, Górną Adygę czy Alpy Lugańskie, nie mam poczucia, że jestem człowiekiem znikąd.
Więcej Miejsce i mowa
Dzieło w rękach twórcy na początku przechodzi kilka bądź kilkanaście faz swoich narodzin. Nadanie mu ostatecznego kształtu jest rodzajem podpisania wyroku. Kiedy już zaistnieje, zostaje…
Więcej Hiszpańska kolekcja
Eugène Delacroix, przyrównując malarstwo do gatunków literackich, podzielił malarzy na poetów i prozaików. ,,Rym, rytm, układ niezbędne w wierszach i które dodają im tyle siły…
Więcej Z tamtej strony gwiazd
Ta liryka przypomina ogród o rozwidlających się ścieżkach: niegdyś położony poza murami miasta, teraz wchłonięty przez ludzkie mrowisko, nadal jednak pozostający sobą. Jest to ogród nieznany, lecz upragniony.
Więcej Przeguby świata*
Przypomnienie postaci Józefa Sadzika i jego działalności poza granicami kraju, w czasach, kiedy większość Polaków miała ograniczoną wolność osobistą oraz zakaz wyrażania własnych poglądów i przekonań, to przyczynek nie tylko do historii polskiej emigracji, lecz dziejów kultury polskiej. Z pewnością warto obejrzeć się wstecz i zatrzymać się nad tym, co nadal jest nie bez znaczenia.
Więcej Sadzik i jego testament
Psalm napisany przez ks. Józefa Sadzika – pallotyna, edytora, założyciela ośrodka odczytowo-dyskusyjnego Centre du Dialogue w Paryżu, przyjaciela artystów i mecenasa wielu artystycznych przedsięwzięć, autora prekursorskiej Estetyki Martina Heideggera, obszernej relacji z podróży do Rwandy w 1975 roku oraz innych, rozproszonych po różnych książkach i czasopismach tekstów. Utwór pochodzi z tomu Wiersze Józefa Sadzika, który ukazał się w 2015 roku.
Więcej Psalm radosny
„Ksiądz Sadzik bywał obecny, jako lektura. Czytałem z ciekawością jego Esthétique de Martin Heidegger przeplatając St. Simonem” – notował w roku 1965 w swoim dzienniku…
Więcej Sadzik i inni