Prawda o Kleopatrze
Kleopatra VII Filopator, „kochająca ojca”, ostatnia królowa Egiptu z rodu Ptolemeuszy, uosabiała hellenistyczny świat, jaki w spadku Aleksander Wielki pozostawił wiernemu druhowi i wodzowi Ptolemeuszowi.
Hiszpańska kolekcja
Dzieło w rękach twórcy na początku przechodzi kilka bądź kilkanaście faz swoich narodzin. Nadanie mu ostatecznego kształtu jest rodzajem podpisania wyroku. Kiedy już zaistnieje, zostaje…
Więcej Hiszpańska kolekcja
Z tamtej strony gwiazd
Eugène Delacroix, przyrównując malarstwo do gatunków literackich, podzielił malarzy na poetów i prozaików. ,,Rym, rytm, układ niezbędne w wierszach i które dodają im tyle siły…
Więcej Z tamtej strony gwiazd
Przeguby świata*
Ta liryka przypomina ogród o rozwidlających się ścieżkach: niegdyś położony poza murami miasta, teraz wchłonięty przez ludzkie mrowisko, nadal jednak pozostający sobą. Jest to ogród nieznany, lecz upragniony.
Więcej Przeguby świata*
Sadzik i jego testament
Przypomnienie postaci Józefa Sadzika i jego działalności poza granicami kraju, w czasach, kiedy większość Polaków miała ograniczoną wolność osobistą oraz zakaz wyrażania własnych poglądów i przekonań, to przyczynek nie tylko do historii polskiej emigracji, lecz dziejów kultury polskiej. Z pewnością warto obejrzeć się wstecz i zatrzymać się nad tym, co nadal jest nie bez znaczenia.
Więcej Sadzik i jego testament
Psalm radosny
Psalm napisany przez ks. Józefa Sadzika – pallotyna, edytora, założyciela ośrodka odczytowo-dyskusyjnego Centre du Dialogue w Paryżu, przyjaciela artystów i mecenasa wielu artystycznych przedsięwzięć, autora prekursorskiej Estetyki Martina Heideggera, obszernej relacji z podróży do Rwandy w 1975 roku oraz innych, rozproszonych po różnych książkach i czasopismach tekstów. Utwór pochodzi z tomu Wiersze Józefa Sadzika, który ukazał się w 2015 roku.
Więcej Psalm radosny
Sadzik i inni
„Ksiądz Sadzik bywał obecny, jako lektura. Czytałem z ciekawością jego Esthétique de Martin Heidegger przeplatając St. Simonem” – notował w roku 1965 w swoim dzienniku…
Więcej Sadzik i inni
* * *
Jej oczy krzyczą
Nie pojmuje chtonicznego wymiaru tej
metafory która ją zrodziła
Wydobycie z nędzy tego widma nie przemawia do niej