Nie ma spełnień doskonałych – z pamięcią o świdwińskim środowisku literackim

Stanisław Misakowski ujmuje doznania w zderzeniu z rzeczywistością i wspólną obecność inaczej, język podpowiada mu gorzki smak w poszukiwaniu konkretnych odniesień: „Wsłuchuję się w głos mojego pióra. / Przypomina skrzyp jarzma. / Rozszczepiam samogłoski, tkwię w gęstwinie opadających słów. / Lęk wstępuje we mnie powolnym przekrzywieniem warg” (Głos mojego pióra).

Więcej Nie ma spełnień doskonałych – z pamięcią o świdwińskim środowisku literackim

Paryskimi śladami Chopina

Najważniejszym wspomnieniem po Chopinie jest jego muzyka. Są też jednak adresy, pod którymi mieszkał w Paryżu. Zadziwiająco często, bo aż dziewięć razy, mistrz fortepianu zmieniał miejsca zamieszkania. Należy sobie zarezerwować sporo czasu, by odnaleźć wszystkie, które się zachowały. Osobiście odwiedziłem takowych sześć pokonując pieszo 20 kilometrów.

Więcej Paryskimi śladami Chopina