Osobliwe piękno
Mówił o sobie, „iż jest Amerykaninem urodzonym w Italii, wykształconym we Francji, przypominającym Niemca, mówiącym jak Anglik i malującym jak Hiszpan”.
O związku z miejscem i powinnościach poety
Każdy kolejny liryk Wojciecha Banacha jest nieufnością wobec możliwości poznawczych człowieka, jego zmysłowych doznań i osądów, stając się podstawowym pytaniem, czy potrafimy zrozumieć rzeczywistość, w jakiej żyjemy.
Więcej O związku z miejscem i powinnościach poety
Rozmowy z umarłymi (57)
O Bohumilu Hrabalu, dzięki jego książkom, długo krążyć będą legendy.
Więcej Rozmowy z umarłymi (57)
Rower poety i „świat widzialny”
Widzę poetę na rowerze, nie w aucie czy samolocie, gdzie czas pędzi razem z nami – porusza się nieśpiesznie, zauważając najmniejszy odblask rzeczywistości, celebruje patrzenie, widzenie świata, z którym na stałe nie można się zespolić, utożsamić.
Więcej Rower poety i „świat widzialny”
demony i inne wiersze
z trudem bronię się przed pogardą i
i lekceważącą wyższością wobec
barbarzyńców którzy już tu są
Maciej Niemiec po latach
25 stycznia 2022 roku upłynęło dziesięć lat od śmierci Macieja Niemca. Kto czytał jego wiersze, wie doskonale, iż – jak czasem przewrotnie lubił podkreślać – to czysta metafizyka.
Więcej Maciej Niemiec po latach
Wnikać w rzeczy trudne – czytać wiersze, pamiętając o człowieku
Miałem szczęście poznać Macieja Niemca w lecie 1999 roku na wakacjach u Pawła Jocza w Cielcach pod Łodzią, razem smażyliśmy rybę na kolację, która smakowała gospodarzowi i przy stole słuchaliśmy jego wspomnień z podróży.
Więcej Wnikać w rzeczy trudne – czytać wiersze, pamiętając o człowieku
Rozmowy z umarłymi (56)
Dziesięć lat – jak się okazało – to okres zbyt krótki, żeby głos Macieja Niemca przebił się przez paryski czy warszawski spleen, przez zwykły stupor, bezwład jakiego skutki odczuwamy z każdym dniem coraz bardziej.
Więcej Rozmowy z umarłymi (56)